Frozen ShoulderRetractiele capsulitis

Een frozen shoulder (of « retractiele capsulitis ») is een ontsteking van het gewrichtskapsel van de schouder. Hierdoor zal het kapsel verdikken en verstijven, waardoor de beweeglijkheid van de schouder afneemt. Dit kan spontaan ontstaan (mensen met diabetes of schildklierproblemen hebben hiervoor meer risico), of dit kan secundair ontstaan (bvb na een overbelasting, na een val of na een ingreep).

Het verloop van een frozen shoulder is in 3 fasen :

• In de eerste fase (bevriezende fase) heeft men veel pijn en zal de schouder verstijven (3-6 maanden)
• In de tweede fase (bevroren fase) zal de pijn verminderen maar blijft de schouder stijf (3-6 maanden)
• In de derde fase (ontdooiende fase) krijgt men geleidelijk aan terug versoepeling van de schouder

De diagnose wordt vooral klinisch gesteld. Verder kunnen radiologische onderzoeken worden gevraagd om eventuele onderliggende oorzaken op te zoeken.

Een frozen shoulder lost zich meestal vanzelf op na 1-1,5 jaar.

Soms kan een inspuiting worden geven met laag gedoseerde corticoiden om de ontsteking van het kapsel te verminderen. Dit wordt vaak gedaan volgens het volgende protocol ; éénmalig een infiltratie van het gewricht, twee weken later gevolgt door een infiltratie in de slijmbeurs. Verder kan kinesitherapie worden gebruikt om de functie (beweeglijkheid) van de schouder zoveel mogelijk te behouden. Hierbij dient het manipuleren of oprekken van het gewricht vermeden te worden aangezien dit een avenrechts effect kan hebben op de klachten.

In zeldzame gevallen verdwijnt het probleem niet vanzelf en geeft dit dusdanig veel pijnklachten en beperking van de functie dat kan worden overgegaan tot een kijkoperatie waarbij het kapsel wordt losgemaakt (een « arthrolyse » volgens Ozaki).

Na de ingreep moet zo snel mogelijk gestart worden met intensieve mobilisatie-oefeningen onder begeleiding van een kinesist. Een draagdoek is uit den boze.