Bursitis van de grote trochanter en Grote Trochanter Pijn SyndroomGTPS

Bursitis van de grote trochanter is een ontsteking van de slijmbeurs aan de buitenzijde van de heup. Een slijmbeursontsteking of bursitis kenmerkt zich door roodheid, warmte, zwelling en pijn waar de ontstoken slijmbeurs aanwezig is. Gezien de slijmbeurs van de heup zich in de diepte bevindt, is pijn meestal het meest opvallende symptoom. De pijn treedt op bij wandelen waarvoor de patiënt soms mankt, zij kan zich ook manifesteren als pijn bij het liggen op de aangetaste zijde. Een bursitis kan het gevolg zijn van trauma of structurele overbelasting. Een acute bursitis kan enige dagen tot weken en soms maanden aanhouden. De bursitis geneest doorgaans uit zichzelf als de nodige rust in acht wordt genomen. Het is echter verstandig om het gewricht voorzichtig in beweging te houden omdat dit het genezingsproces bevordert, de verstijving van het gewricht voorkomt en verslapping van de spieren tegengaat. In ernstiger gevallen zijn pijnstillers, ontstekingsremmers of een inspuiting noodzakelijk. Ook kinesitherapie met fysiotherapeutische behandeling is mogelijk.

Pijn over de buitenzijde van de heup is echter meestal een ontsteking van de peesaanhechtingen op de grote trochanter (tendinitis van de bilspieren) met een secundaire bursitis tot gevolg. De heuppijn bij dit Grote Trochanter Pijn Syndroom (GTPS) treedt het vaakst op bij zwaarlijvige dames van middelbare leeftijd en gaat gepaard met chronische invaliderende pijn die vaak slecht reageert op conservatieve behandeling vooral bij scheurtjes in de aanhechting van de pezen op de grote trochanter. Het is soms moeilijk de correcte diagnose te stellen gezien pijn in deze regio ook te wijten kan zijn aan lage rugpijn, heupartrose, obesitas, beenlengteverschil of iliotibiale band frictiesyndroom waardoor er ook verzwakking van de heupspieren kan optreden.

Bij falen van de hoger beschreven conservatieve behandeling kan een operatie aangewezen zijn waarbij de ontstoken en pijnlijke slijmbeurs weggenomen wordt en eventuele scheuren in de peesaanhechting hersteld worden. De revalidatie na de operatie verloopt vaak moeizaam en het succes is niet gegarandeerd.