MeniscusscheurMaanvormige schijfjes van bindweefsel

Bij de mens bevinden zich in de knie 2 meniscussen of menisci. De ronde uiteinden van het bovenbeen in de knie raken het vlakkere plateau van het scheenbeen slechts over een klein oppervlak. De ruimte rond dit centraal contactoppervlak wordt opgevuld door de menisci, twee halve maanvormige schijfjes van kraakbenig bindweefsel (fibreus kraakbeen) die aan de randen dikker zijn en in het midden dun uitlopen. Bij plooien van de knie onder belasting verdelen ze de druk van het bovenbeen op het scheenbeen over een groter gebied.

De meniscus zit aan de zijkanten vast aan het gewrichtskapsel en de binnenste meniscus zit eveneens vast aan de binnenste knieband (mediaal collateraal ligament). De meniscus wordt vrij vaak beschadigd bij intensieve sporten zoals voetbal, waarbij rotatie in de knie met gefixeerde voet berucht is voor een meniscusscheur (voetbalknie). De binnenste meniscus loopt een grotere kans op beschadiging dan de buitenste meniscus omdat de binnenste meniscus vastzit aan de binnenste knieband en daardoor minder flexibel is. Bij een meniscusscheur vermelden de patiënten vaak een stekende pijn aan de kant van de scheur, een blokkerend gevoel in een bepaalde stand of een zwelling van de knie door irritatie. De knie kan ook onbetrouwbaar aanvoelen met het gevoel van doorzakken.

Als de mechanische klachten een belangrijke hinder opleveren in het dagelijks leven moet er operatief ingegrepen worden. Bij oudere mensen geven degeneratieve meniscusscheuren na een paar weken of maanden vaak zeer weinig klachten zodat een kijkoperatie soms niet nodig is. Er zijn verschillende soorten scheuren, op verschillende plaatsen in de meniscus. Een gescheurde meniscus kan naast de genoemde klachten ook kraakbeenschade doen ontstaan. Dit gaat steeds gepaard met een meer uitgesproken zwelling van de knie.

Doordat alleen de randen van de meniscus doorbloed zijn, is er een slechte spontane genezing van meniscusscheuren. Bij een eventuele kijkoperatie wordt getracht zo veel mogelijk van de meniscus te bewaren omdat een knie zonder meniscus een belangrijk beschermingsmechanisme mist en sneller artrose zal ontwikkelen. Het buitenste gedeelte van de meniscus is voorzien van kleine bloedvaatjes die bij beschadiging van de buitenkant van de meniscus wel spontaan herstel mogelijk maken. Indien er geen natuurlijk herstel optreedt, kan bij jonge patiënten ook een meniscushechting uitgevoerd worden. Er wordt onderzoek gedaan naar kunstmatige menisci en naar meniscustransplantatie.